Gladius Poeticus

A poetic short sword, to freely cut, chop or stab in hand-to-hand combat with my rats. (©, copyright, auteursrecht).

1. Sharmishtha Basu 6.17.16 / 11am

   so you are actually back, without English translation eh?

   Beantwoorden
   1. gladiuspoeticus 6.17.16 / 11am

      No translation out of protest, because Surinamese people don’t even care to write their own native language correctly.

      Beantwoorden
      1. sosolobi 6.17.16 / 12pm

         Mensen tegemoetkomen die het Sranangtongo niet machtig zijn, moet geen straf (!) zijn… maar een handreiking!
2. sosolobi 6.17.16 / 12pm

   In tegenstelling tot het Papiamento is het Sranang Tongo velen van ons, NIET met de paplepel ingegoten. Er verschijnen al decennia kranten, tijdschriften en literatuur in het Papiamento (DE voertaal op de Antillen) en dat was voor het Sranang heel lang, niet weggelegd.

   Het Sranang was en is in Suriname nog altijd, in de eerste plaats, een mondelinge verbindingstaal en niet de voertaal. Dat is jammer, maar een gegeven.
   Als kind las ik in DWT trouw de korte stukjes Mamantin Tori (zo heette de column als ik het me goed herinner). Dat vond ik ontzettend leuk maar ook best moeilijk. Want Sranang spreken en schrijven zijn 2 totaal verschillende dingen.
   Daarbij is er ook nog altijd geen volledige duidelijkheid in de schrijfwijze. In het Sranang wordt alles samengetrokken. Wat één woord lijkt is maar al te vaak een hele zin… Dat is moeilijk schrijven EN eenmaal opgeschreven ook net makkelijk dat weer te ontrafelen.
   Neem de titel van deze blog: “Ler skrifi Sranangtongo”. Dat wordt zo gesproken: “Ler”. Zou dat geschreven dan niet bijvoorbeeld “leri” moeten zijn? Let wel: dat is maar een vraag die bij me opkwam. Dus zeker niet om jou terecht te wijzen, of af te vallen, noch een flauwe betwetetigheid. Ik weet het dus ECHT NIET!

   Dat Dobru op de middelbare school de uitdaging aanging om een gedicht in het Sranang te schrijven, na de laatdunkende opmerking van een Nederlandse leraar, was zeker een ommekeer in hoe er naar het Sranang werd gekeken. Het Sranang is geen koeterwaals, maar een volwaardige taal, waarin ook mooie gedichten en ook literatuur kan worden geschreven.

   Ik wil en hoef me niet te schamen omdat ik banaba Sranang praat en schrijf. Want ik ben er in Suriname niet me opgegroeid. Er werd destijds niet in onderwezen, schriftelijk noch mondeling.
   Mijn moeder zat in het onderwijs en zag hoe moeizaam het Nederlands was van kinderen van wie thuis de voertaal Hindoestaans, Javaans of Sranang was. Ze waakte ervoor dat wij krom Nederlands spraken omdat Nederlands nu eenmaal de voertaal was. Met broko Hollands kwam je er niet. Dus om dat te voorkomen mochten wij kinderen thuis geen Sranang spreken. Mijn ouders en hun vrienden spraken dat onderling afwisselend wel. Vaak om een tori extra sjuu te geven…. Onze nene bijvoorbeeld MOEST omdat Sranang haar voertaal was, alleen Sranang met ons spreken.

   We kunnen wel zoveel willen. Zolang het Nederlands nog de officiële voertaal is in Suriname en ook onder Surinamers in Nederland zal het Sranang niet, net zoals het Papiamento, snel een vertrouwde schrijftaal worden als het Nederlands. Ik zie niet op korte termijn weekbladen verschijnen die 100% in het Sranang zijn geschreven, hetzelfde geldt voor TV of radio uitzendingen.

   Het Sranang moet zeker gekoesterd worden, maar niet tegen beter weten in. Het kleine beetje bana’ba wat IK ken, is me dierbaar. En is ook een deel van mijn identiteit. Voor mij geldt: een goed verstaander heeft een half woord nodig. Het belangrijkste is daarom, dat we elkaar begrijpen. Of dat nu is met ABN, broko Nederlands, banana Sranang plus enig handen of zelfs voetenwerk… no problem!

   Beantwoorden
   1. gladiuspoeticus 6.17.16 / 3pm

      Beste Sosolobi, Ik kan uw verhaal grotendeels onderschrijven. Ik heb ook een dergelijke geschiedenis en ontwikkeling meegemaakt. Pas op latere leeftijd toen ik de poëtische rijkdom van het Sranan besefte ben ik me in deze taal gaan verdiepen als dichter. De gekozen schrijfwijze is de officiële die om wille van de vlotheid van het gedicht hier en daar met spreektaal en samentrekkingen is aangepast. Ik ben van mening dat Surinamers meer moeten doen dan alleen maar grappen maken in het Sranan. Ik bespeur een zekere luiheid en onverschilligheid als ik naar de bedroevende schrijfwijze kijk waarmee van alles (odo’s en dergelijke) op social media geslingerd wordt. Met een beetje moeite kan dat anders. Bedankt voor uw uitgebreide reactie.

      Beantwoorden
      1. sosolobi 6.17.16 / 3pm

         We mogen wel tutoyeren hoor Kenneth (Gladius Poeticus)… ik ben Sherill 😉
         Het Sranang blijft voor velen van ons toch onwennig. Ja, grappen maken in het Sranang gaat ons gelukkig nog wel goed af. En nee, het hoeft geen luiheid of onverschilligheid te zijn. Wellicht is het meer onvermogen. Ik zei al eerder “een goed verstaander…”. DAT is het belangrijkste.
         Ook het Sranang is net als alle andere talen continu aan ontwikkeling onderhevig. Zo zijn er ook verschillen in de spellingswijzen in Engelse en Amerikaanse woorden. Toch weten we als er in het Amerikaans nite staat dat het night is.
         In het Nederlands zie ik steeds vaker de spelling: oto, buro en kado. Dat vind ik gruwelijk, maar helaas taalvernieuwing valt niet te stoppen. We weten echter precies wat er wordt bedoeld. Dat geldt ook voor het Sranang. Daarbij, ook in de Nederlandse Van Dale zijn nu Sranang woorden opgenomen. Dat vind ik wel mooi die taal-kruisbestuiving !! Taal leeft en taal groeit.

         IK ga me zeker niet wagen Sranang voor een groot publiek te schrijven terwijl ik er niet goed in ben onderlegd.
         ALLE LOF, dat jij dat wél oppakt, je erin hebt verdiept en dat ook zeer verdienstelijk doet.
         Ik permitteer me niet eens te dichten in het Nederlands of Engels, talen waarin ik me makkelijk kan uitdrukken… Dus aan het geschreven Sranang zal ik me voor een groot publiek zeker niet wagen. Onder ons, doe ik dat natuurlijk wel.
         Degenen die wel de ambitie hebben en voelen om zich te bekwamen in het Sranang, moeten dat vooral doen! Daar kunnen wij, die daar niet goed in zijn, dan weer van genieten natuurlijk.
         Bedenk: Niet iedereen is dichter of schrijver. En… ieder vogeltje zingt, zoals het gebekt is. Brasa!
      2. gladiuspoeticus 6.17.16 / 4pm

         Brasa ❤ Sherill
3. Erbee Emertus 6.17.16 / 2pm

   Beste Gladius,
   Er is een jaar of veertig terug een standaard gepubliceerd en om eerlijk te zijn is ook mijn schrijfwijze de afgelopen jaren aangepast. Ik schrijft nog net niet fonetisch maar wil dat iets meer gaan doen. Heeft u een link naar de nu geldende schrijfwijze. En is het standaard of geformaliseerd door een instituut of overheid of schrijversclub?

   Groet,
   Emertus

   Beantwoorden
   1. gladiuspoeticus 6.17.16 / 2pm

      Handig en snel is deze http://www.koenkamphuijs.nl/sranantongo/sranaspl.html en deze voor het zwaardere werk https://www.boekenwebsite.nl/taalgidsen/surinaams-woordenboek-sranantongo

      Beantwoorden
4. sheamuss 7.1.16 / 8pm

   Grantangi fu yu masra,

   Feifi yari p’sa di mi ben bigin leri Sranan Tongo den puwema fu yu ben de drape na internet k’ba. Mi no abi fu taigi yu o tranga a ben de fu feni skrif’sani na ini Sranan Tongo. Nownow mi sabi fa fu leisi, skrifi nanga taki a tongo disi.
   Fu dati ede mi wani gi yu grani te mi e taigi yu taki sondro den puwema fu yu mi no ben man leri en.

   Beantwoorden
   1. gladiuspoeticus 7.2.16 / 9am

      Mi ati e prisiri fu tru nanga a moy boskopu disi. Grantangi mi mati. Bigi grani gi yu. Soso lobi ❤

      Beantwoorden

Blog op WordPress.com.

Entries RSS Comments RSS