Het Geborgene van de Gewoonte

Roots

Als 65 plusser zou ik met gemak

De rest mijner dagen kunnen vullen

Met het schrijven van poëzie

Maar ik verkies niet het tragisch einde

Van de dichter Fernando Pessoa

In het labyrint van onvervuld verlangen

Een vlieg tastend op een glazen ruit

Met panoramisch zicht op het Walhalla

Dus keer ik met het schrikbeeld

Van de totale vrijheid voor ogen

Met regelmaat terug naar de plantage

Om mijn rol van slaaf te vervullen

In het geborgene van de gewoonte


About this entry